بررسی رابطه ی سبک های تفکر و شیوه های یادگیری دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز ،۱۳۹۰

زمینه و هدف: یادگیری از مهم ترین زمینه های مطرح در علوم روانشناسی و تعاریف آن از دشوارترین مفاهیم است. پژوهش حاضر در پی بررسی رابطه ی سبک های تفکر و شیوه های یادگیری ترجیحی دانشجویان دانشکده ی مدیریت و اطلاع رسانی دانشگاه علوم پزشکی شیراز مورد بررسی انجام گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی که به صورت مقطعی در سال 1390انجام گرفت . جامعه ی پژوهش دانشجویان سال اول و دوم دانشکده ی مدیریت و اطلاع رسانی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود . حجم نمونه با روش سرشماری 113 نفر تعیین شد. داده ها با استفاده از دو پرسشنامه ی شیوه های یادگیری استاندارد وارک و پرسشنامه ی 32 گویه از پرسشنامه جی رابرت استرنبرگ به منظور تشخیص نوع تفکر دانشجویان استفاده گردید. داده ها با استفاده از آمارهای توصیفی ، فراوانی مطلق ،میانگین وآزمون همبستگی پیرسون و تی دو دامنه تحلیل شد . یافته ها: بین سبک های تفکر و شیوه های یادگیری ترجیحی دانشجویان رابطه ی مستقیم وجود داشت.یافته ها نشان داد که بین شیوه های یادگیری و سبک های یادگیری در برخی ابعاد دارای تفاوت معناداری بود (05/0p≤).سبک قضاوتگر با شیوه ی خواندنی و نوشتنی رابطه ی معنادار داشت (05/0p≤) و با سایر شیوه های یادگیری رابطه ی مستقیم داشت. سبک های قانون گذار-اجرایی ، اجرایی-قانون گذار و کلی نگر-جزیی نگر با تمامی شیوه ها رابطه ی مستقیم داشت .یافته ها حاکی از وجود رابطه ی معکوس بین سبک جزیی نگر-کلی نگر با شیوه ی دیداری وجود داشت و سبک محافظه کارآزاد اندیش تنها با شیوه ی دیداری رابطه ی مستقیم داشت. نتیجه گیری: به طورکلی بین سبک های تفکر و شیوه های یادگیری ترجیحی در بسیاری از ابعاد رابطه ی مستقیم وجود داشت . به منظور بالا بردن سطح علمی و کیفیت آموزشی باید اساتید برنامه ریزی های آموزشی خود را به سمت استفاده از پیشنهادات و انتقادات دانشجویان سوق دهند. این مطالعه و مطالعات مشابه می تواند به عنوان یک نقطه عطف در تحول شیوه های تدریس در سیستم آموزشی حاضر باشد .